جراحی های لاغری که به عنوان جراحی های باریاتریک شناخته می شوند، به کاهش وزن و بهبود مشکلات مربوط به آن ها کمک می کنند. این عمل ها معمولاً برای افرادی که با چاقی مفرط دست و پنجه نرم می کنند، توصیه می شوند. با این حال، عمل های لاغری مانند هر نوع جراحی دیگری خطراتی را به دنبال دارند. در این مقاله از مجله لاغری دکتر عبدو، به بررسی انواع بی خطرترین جراحی لاغری، مزایا و معایب هر یک و نحوه انتخاب بهترین گزینه برای افراد مختلف می پردازیم.
جراحی بای پس معده یکی از رایج ترین و بی خطرترین روش های جراحی لاغری است که به کاهش وزن عمده و سریع کمک می کند. در این روش، جراح لاغری بخش بزرگی از معده را جدا می کند و یک کیسه کوچک معده ایجاد می کند که مستقیماً به بخش انتهایی روده کوچک متصل می شود. این کار باعث می شود که غذا از قسمت عمده معده و بخشی از روده عبور نکند و در نتیجه جذب کالری کاهش یابد.
این روش معمولاً باعث کاهش وزن سریع در چند ماه اول پس از جراحی می شود. علاوه بر این بای پس به طور قابل توجهی می تواند به بهبود کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و کاهش خطر بیماری قلبی و سکته کمک کند. بای پس در صورت نیاز قابل برگشت است و می توان تغییرات ایجاد شده به حالت قبل بازگرداند.
به دلیل کاهش جذب مواد مغذی بعد از جراحی بای پس، بیمار باید تا پایان عمر از مکمل های ویتامینی و معدنی استفاده کند. فتق، عفونت و کمبود ویتامین ها و مواد معدنی از عوارض احتمالی این روش هستند.
در جراحی اسلیو معده یا گاسترکتومی آستینی، حدود ۷۵ تا ۸۰ درصد از معده برداشته می شود و معده به شکل یک آستین یا لوله باریک در می آید. این کاهش حجم معده باعث می شود که فرد زودتر احساس سیری کند و به همین دلیل کمتر غذا بخورد. برخلاف بای پس معده، در این روش هیچ تغییری در روده ایجاد نمی شود.
اسلیو برخلاف بای پس معده، نیازی به تغییر مسیر روده ندارد، که خطرات ناشی از سوء جذب را کاهش می دهد. این روش باعث کاهش وزن متوسط اما پایدار می شود و معمولاً فرد به طور تدریجی وزن کم می کند.کاهش ترشح هورمون های گرسنگی مانند گرلین بعد از عمل اسلیو به کاهش اشتها کمک می کند.
برخلاف بای پس معده، این جراحی برگشت پذیر نیست و بخش برداشته شده معده نمی تواند مجدداً بازسازی شود. در برخی موارد نادر، ممکن است ناحیه برش معده، دچار نشت بعد از اسلیو شود که نیاز به درمان فوری دارد.
حلقه معده قابل تنظیم یکی از قدیمی ترین روش های جراحی کاهش وزن است که به عنوان یک روش بی خطر و کم تهاجمی شناخته می شود. در این روش، یک حلقه سیلیکونی قابل تنظیم دور قسمت فوقانی معده قرار داده می شود که باعث ایجاد یک کیسه کوچک معده می شود. این حلقه را می توان از طریق تزریق یا تخلیه مایعات تنظیم کرد تا میزان عبور غذا از معده کنترل شود.
این جراحی نیازی به برش یا تغییر ساختار معده ندارد و حلقه را می توان با یک عمل ساده خارج کرد یا تنظیم کرد. بیمار می تواند به تدریج و با توجه به نیازهای خود وزن کم کند، زیرا حلقه قابل تنظیم است.
این روش معمولاً نسبت به اسلیو یا بای پس معده منجر به کاهش وزن کمتری می شود. در برخی موارد، حلقه ممکن است جا به جا شود یا باعث التهاب و عفونت شود.
بای پس دئودنال یکی از پیچیده ترین و مؤثرترین روش های جراحی چاقی است که ترکیبی از دو روش اسلیو معده و بای پس روده است. در این روش، ابتدا حجم معده کاهش می یابد و سپس بخش زیادی از روده کوچک نیز دور زده می شود تا جذب کالری به حداقل برسد. این روش به عنوان یکی از موثرترین جراحی های لاغری برای افراد با شاخص توده بدنی (BMI) بالا محسوب می شود.
این روش باعث کاهش وزن بسیار زیاد می شود و می تواند تا ۸۰ درصد از وزن اضافی را کاهش دهد. بای پس دئودنال تأثیر بسزایی در بهبود دیابت نوع ۲ دارد و در برخی موارد منجر به کنترل کامل آن می شود.
این روش نسبت به سایر جراحی های چاقی پیچیده تر است و ریسک عوارض جراحی بیشتری مانند عفونت، کمبود ویتامین و مواد معدنی و انسداد روده دارد. بیماران باید به صورت مداوم تحت نظر پزشک باشند و از مکمل های غذایی برای جبران کاهش جذب مواد مغذی استفاده کنند.
انتخاب یک روش بی خطر و موثر برای کاهش وزن، بستگی به وضعیت فردی بیمار، سابقه پزشکی و اهداف کاهش وزن دارد. جراحی بای پس معده و جراحی اسلیو معده از جمله رایج ترین و بی خطرترین روش های جراحی لاغری محسوب می شوند که علاوه بر کاهش وزن، تاثیرات مثبتی بر کنترل بیماری های مزمن مانند دیابت دارند.
مشاوره با پزشک متخصص در زمینه چاقی و جراحی های باریاتریک می تواند به انتخاب بهترین و بی خطرترین روش کمک کند. در نهایت، هر روش نیازمند پیگیری های پزشکی، رعایت رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی است تا از نتایج بلندمدت و موفقیت آمیز برخوردار شود.