اگر تا کنون چیزی در مورد عمل لاغری شکم با لیزر نشنیده بودید، تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
داشتن اندامی متناسب و زیبا یکی از معضلات جوامع امروزی است. تناسب اندام تأثیر بسزایی بر سلامتی دارد اما باید از روش های مناسب به این تناسب رسید. در گذشته از روش های تهاجمی مانند لیپوساکشن برای انجام این کار استفاده میشد که به دلیل عوارض زیاد این روش ها منسوخ شدند. پیشرفت تکنولوژی در این زمینه نیز به کمک بشر آمده است و روش های نوین و کم ضررتری روی کار آمدند. یکی از این روش ها لیزر لیپولیز است.
لیزر لیپولیز دارای تأییدیه از سازمان غذا و داروی آمریکا است. این لیزر سلول های چربی را تخریب کرده و اثر سفت کننده ی روی پوست را از طریق ایجاد گرما تحریک می کند. یک فیبر نوری لیزر داخل بافتی به منظور از بین بردن چربی ها در این روش مورد استفاده قرار می گیرد. با تاباندن لیزر به چربی ها، این چربی ها به حالت مایع درآمده و جذب بدن شده یا از آن خارج می شوند.
هدف این روش کاهش وزن نیست بلکه کاهش آن دسته از ذخایر چربی است که با ورزش و رژیم غذایی از بین نمی روند. چربی های شکم و پهلوها از این نوع هستند. غشاء سلول های چربی با استفاده از لیزر کم توان شکسته شده و حالت کروی خود را از دست می دهند. این سلول ها متخلخل شده و محتوای تری گلیسیرید آن ها آزاد می شود. این محتوا در نهایت وارد مایع میان بافتی خواهد شد.
حال این تری گلیسیریدها به مسیرهای متابولیکی وارد شده و به FFA تجزیه می شوند. در این مرحله بدن می تواند از این اسیدهای چرب آزاد به عنوان یک منبعی برای انرژی استفاده نماید. طبق مطالعات بالینی انجام شده پس از هر جلسه درمانی حدود 20 درصد از چربی های بدن کاهش خواهند یافت. این روش نسبت به روش هایی مانند لیپوساکشن بسیار مقرون به صرفه تر است.
با ورزش و رژیم غذایی چربی کل بدن کاهش می یابد اما در اکثر موارد چربی های برخی نقاط مانند شکم و پهلو تغییری نمی کند. به هر فرد برنامه درمانی منحصر به فردی داده می شود. به طور معمول به مدت 15 دقیقه لیزر با طول موج 940 نانومتر به نواحی هدف تابانده میشود تا لایه های عمیق تر چربی نیز تحت تأثیر قرار بگیرند.
برخی نگران آسیب دیدن سایر بافت های مجاور هستند. لازم است بدانید که لیزر لیپولیز به هیچ وجه بر اندام های حیاتی، عروق و اعصاب مجاور و همچنین سلول های پوستی تأثیر نمی گذارد.
به طور کلی نواحی خاصی از بدن که چربی به صورت موضعی در آنجا رسوب کرده باشد تحت درمان لیپولیز قرار می گیرند. قسمت های میانی و پایینی کمر و شکم، پهلوها، خارج و داخل ران، سینه آقایان و غبغب شایع ترین نواحی برای انجام این کار هستند.
بدن مانند ماشین تولید انرژی عمل می کند. ماشین با مصرف سوخت حرکت می کند و بدن از کالری به عنوان سوختی برای تولید انرژی استفاده می نماید. انرژی اضافی به صورت تری گلیسیرید در سلول های چربی ذخیره شده و در مواقع نیاز آزاد می شود.
گاهی طی این فرآیندها انرژی بیش از حد نیاز در سلول های چربی ذخیره می شود در نتیجه بافت های چربی افزایش حجم خواهند داشت. لیزر لیپولیز این ذخیره انرژی بیش از حد مجاز را هدف قرار داده و باعث کاهش سایز چربی ها از طریق آزاد کردن آن ها در یک مسیر طبیعی می شود.
لیزر لیپولیز را می توان برای تمامی افراد استفاده کرد و مورد ایده آلی برای انجام آن وجود ندارد اما فاکتورها و معیارهایی در انتخاب کاندیدای مناسب برای انجام این کار وجود دارد.
در افراد مختلف متفاوت است اما به طور کلی افرادی که حجم چربی در زیر پوست آن ها بین یک تا شش سانتی متر است کاندیدای مناسبی برای انجام این کار هستند. اگر ضخامت چربی بیشتر یا کمتر از مقدار ذکر شده باشد نمی توان از این روش استفاده نمود.
مورد دوم وضعیت پوست است. در نتیجه برای افرادی که افتادگی شدید پوست دارند ایده آل نخواهد بود. اما میتوان پس از لیزر با عمل لیپوابدومینوپلاستی این مشکل را برطرف نمود. همچنین در افرادی که جداره شکم براثر عوامل مختلف مانند بارداری های متعدد شل شده است نیز عمل لیپولیز به تنهایی پاسخگو نخواهد بود.
علاوه بر موارد ذکر شده توقع بیمار از عمل نیز مهم است. این توقع باید منطقی و معقول باشد در غیر اینصورت بهتر است از انجام این عمل خودداری کنند. در صورت وجود منع پس از مشاوره اولیه و بررسی سلامت فعلی به بیمار اطلاع داده خواهد شد.
موارد منع استفاده از این روش عبارتند از: افراد زیر 18 سال، کسانی که مبتلا به دیابت کنترل نشده و صرع هستند، کسانی که دستگاه الکتریکی در بدن دارند، بانوان باردار و شیرده، افراد دارای اختلالات شدید تیروئید، قلب، کبد، لنفاوی و یا سرطان.
در برخی موارد عوارضی پس از عمل به وجود خواهد آمد. البته عوارض احتمالی و نادر بوده و برخی از آن ها عبارتند از: نداشتن تقارن در مناطق درمان شده، عفونت در محل ورود کانولا، شل شدن پوست و … . این عوارض بسیار نادر بوده و بستگی به شرایط خاص هر بیمار دارد.