فتق یا هرنی یک بیماری شایع پزشکی است و زمانی رخ می دهد که یک عضو یا بافت از طریق یک سوراخ غیر طبیعی یا نقطه ضعیف در عضلات اطراف یا بافت های همبند بیرون بزند. این عارضه می تواند افراد در هر سن و جنس را درگیر کند و در قسمت های مختلف بدن ایجاد شود.
در این مقاله از مجله دکتر عبدو، به بررسی موضوع فتق، بررسی علل، انواع مختلف و گزینههای درمانی موجود میپردازیم.
فتق با بیرون زدگی یک عضو یا بافت از طریق یک ناحیه ضعیف در عضله یا بافت همبند که به طور معمول آن را در جای خود نگه می دارد، مشخص می شود.
این عارضه بیشتر بین قفسه سینه و لگن ایجاد می شود و می تواند منجر به یک برآمدگی یا توده قابل مشاهده شود و در برخی موارد باعث ناراحتی یا درد نیز خواهد شد؛ به خصوص زمانی که فعالیت بدنی یا فشار به آن ناحیه وارد شود.
👈بیش تر بخوانید: آیا می دانید واریکوسل چیست؟
معمولا این مشکل به دلایل زیر در افراد مختلف رخ می دهد:
بسیاری از توده ها به دلیل ضعف یا نقص در عضلات یا بافت های همبند که از ناحیه آسیب دیده حمایت می کنند، ایجاد می شوند. این ضعف می تواند از بدو تولد وجود داشته باشد یا به مرور زمان به دلیل عواملی مانند افزایش سن، فشار فیزیکی یا آسیب ایجاد شود.
فعالیت ها یا شرایط خاصی که فشار بر حفره شکمی را افزایش می دهند، می توانند در ایجاد هرنی نقش داشته باشند. فشار ناشی از بلند کردن اجسام سنگین، سرفه های مداوم، چاقی، بارداری یا یبوست مزمن می تواند باعث بروز این عارضه شوند.
این نوع هرنی شایع ترین نوع است که در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود و در مردان به دلیل ضعف طبیعی در کانال مغبنی شیوع بیشتری دارد. فتق مغبنی بسته به محل بیرون زدگی می تواند مستقیم یا غیر مستقیم باشد.
هرنی فمورال در زنان شایع تر است و در قسمت بالای ران، درست زیر چین کشاله ران ایجاد می شود و معمولاً از طریق کانال فمورال که فضای کوچکی در نزدیکی شریان فمورال است، بیرون میزنند.
هیاتال زمانی رخ می دهد که بخشی از معده از طریق دیافراگم به داخل حفره قفسه سینه بیرون بزند. این نوع فتق اغلب با بیماری ریفلاکس معده به مری GERD همراه است و می تواند علائمی مانند سوزش سر دل و مشکل در بلع را ایجاد کند.
هرنی های ناف در نوزادان متداول است و هنگامی اتفاق می افتد که روده ها از طریق یک نقطه ضعیف در دیواره شکم در نزدیکی ناف شکم بیرون می روند.
این مشکل می تواند به عنوان عارضه جراحی شکم ایجاد شود و هنگامی رخ می دهند که بافت های اطراف یک برش جراحی تضعیف یا جدا شود و به اندام ها یا بافت ها اجازه می دهد تا بیرون بیایند.
علائم این بیماری بسته به نوع و محل ایجاد می تواند، متفاوت باشد، در اینجا به چند تا از علائم مشترک اشاره می کنیم:
تشخیص فتق معمولاً شامل معاینه فیزیکی توسط یک متخصص بهداشت است. آزمایش های تصویربرداری مانند سونوگرافی یا MRI ممکن است برای تایید تشخیص یا تعیین میزان آن سفارش داده شود.
👈بیش تر بخوانید: سرطان پروستات چه علائمی دارد؟
در بعضی موارد ، هرنی کوچک و بدون علامت است و نیازی به درمان فوری ندارد . با این حال، نظارت منظم توسط یک متخصص و درمان این عارضه برای اطمینان از اینکه بزرگتر یا مشکل ساز تر نشود، ضروری است.
برخی از تغییرات سبک زندگی می تواند به مدیریت هرنی کمک کند ، به خصوص اگر کوچک باشند یا علائم قابل توجهی ایجاد نکنند. کاهش وزن، جلوگیری از بلند کردن یا فشار سنگین می تواند در درمان فتق موثر باشد.
پوشیدن یک پوشاک حمایتی، مانند کمربند هرنی یا خرپا ، می تواند تسکین موقت و پشتیبانی از توده ایجاد شده را فراهم کند. این دستگاه ها به نگه داشتن هرنی در جای خود و کاهش ناراحتی کمک می کنند.
برای توده های بزرگتر یا علامت دار، باید از جراحی استفاده کرد. هدف جراحی این است که اندام یا بافت بیرون زده را به موقعیت مناسب خود برگرداند و ناحیه ضعیف شده را تقویت کند.
ممکن است برای برطرف شدن هرنی از تکنیک های جراحی متفاوتی مانند جراحی باز سنتی یا روش های لاپاراسکوپی کم تهاجمی استفاده شود.
فتق یا هرنی شرایط پزشکی رایجی است که زمانی رخ می دهد که اندام ها یا بافت ها از طریق مناطق ضعیف عضلانی یا بافت های همبند بیرون بزنند. این توده ها در صورت عدم درمان می توانند باعث ناراحتی، درد و عوارض احتمالی شوند.
درک علل، انواع، علائم و گزینه های درمانی برای مداخله زودهنگام و مدیریت صحیح هرنی بسیار مهم است.
برخی از هرنی ها، به ویژه در نوزادان و کودکان کوچک، این پتانسیل را دارند که خود به خود بدون مداخله پزشکی برطرف شوند. با این حال، مهم است که برای ارزیابی و راهنمایی مناسب با یک متخصص مشورت کنید، زیرا بسیاری از این توده ها برای جلوگیری از عوارض نیاز به ترمیم جراحی دارند.
همه هرنی ها باعث درد نمی شوند. برخی از آن ها ممکن است بدون علامت باشند و فقط در طول معاینات فیزیکی معمول یا آزمایش های تصویربرداری کشف شوند. با این حال، توده های بزرگتر یا شدیدتر به احتمال زیاد باعث ناراحتی یا درد میشوند، بهویژه زمانی که فشار یا فشار فیزیکی به آن ناحیه وارد میشود.
در حالی که تغییرات سبک زندگی نمی تواند تضمین کننده پیشگیری از هرنی باشد، می تواند به کاهش خطر یا به حداقل رساندن شدت انواع خاصی کمک کند. حفظ وزن مناسب، پرهیز از بلند کردن یا زور زدن سنگین، تمرین وضعیت بدنی خوب و مدیریت شرایطی که فشار شکم را افزایش میدهد (مانند سرفه مزمن یا یبوست) ممکن است به کاهش احتمال ابتلا به فتق کمک کند.
همه هرنی ها به مداخله جراحی نیاز ندارند. توده های کوچک یا بدون علامت ممکن است از طریق انتظار هوشیارانه و اصلاح شیوه زندگی مدیریت شوند. با این حال، هرنی ها های بزرگتر یا علامت دار اغلب برای جلوگیری از عوارض و تسکین ناراحتی نیاز به ترمیم جراحی دارند.